Konya’da kenevir ekimine izin çıktı!
Konya'da kenevir ekimine izin çıktı!
Tarım ve Orman Bakanlığı Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü tarafından Konya İl Tarım ve Orman Müdürlüğüne gönderilen yazıda kenevir ekimine izin çıktı.
Tartışmalara konu olan ve dünyada bir çok gelişmiş ülkede yetiştirilen kenevir bitkisi için Konya'ya izin çıktı. Kenevir, Cannabaceae familyasına ait, tek yıllık bitki cinsidir. Kenevir cinslerine göre yağ, lif, kumaş yapımında kullanılır. Türkiye’de Resmi Gazete’de yayımlanan karara göre izinli kenevir yetiştiriciliği şuan; Amasya, Antalya, Bartın, Burdur, Çorum, İzmir, Karabük, Kastamonu, Kayseri, Kütahya, Malatya, Ordu, Rize, Samsun, Sinop, Tokat, Uşak, Yozgat ve Zonguldak illerinde ve bu illerin bütün ilçelerinde yapılabiliyor. Kenevir üretimi yapılacak 20. İl ise Konya oldu. Konya için alınan izin ile ilgili çalışmalar devam ederken, resmi açıklama önümüzdeki günlerde yapılacak.
Endüstriyel kenevir (Cannabis sativa var. Sativa) dediğimiz, uyuşturucu madde içeriği (Tetrahidrocannabinol) binde 3 veya daha az olan; lif, tekstil, tohum, gıda sektörüne dönük üretilen; kültürü yapılan kenevir türü. Bazı kayıtlarda bu türün beş bin yıl, sekiz bin yıl hatta on bin yıl öncesine dayandığına dair yazılı ve arkeolojik kanıtlara (kumaş kalıntıları gibi) ulaşılmakta.
Aslında uzun yıllardır Anadolu’da da bilinen ve üretilen, aynı zamanda ilk kültürü yapılan bitkilerden biri. Anadolu’da kendir, çedene olarak bilinir. Türkiye’de lif, sap ve tohumlarının kullanılması için üretimi hiçbir zaman yasaklanmamış, sadece üretiminin kontrollü ve izne bağlı olarak yapılmasına müsaade edilmiştir. Ülkemizde legal olarak 19 ilde yetiştirilmesine izin verilmiştir. İzin verilen iller; Amasya, Antalya, Bartın, Burdur, Çorum, İzmir, Karabük, Kastamonu, Kayseri, Kütahya, Malatya, Ordu, Rize, Samsun, Sinop, Tokat, Uşak, Yozgat ve Zonguldak illeri ile bu illerin bütün ilçeleri şeklinde sıralanabilir. Yasaklanan kısmı esrar veya uyuşturucu amacıyla yapılan yetiştiriciliktir. Bu yüzden uyuşturucu olarak kullanıma elverişli olan yaprak ve özellikle çiçeklerinin üretimi, bu amaçla ekimi, kullanımı ve ticareti her ne surette olursa olsun yasaktır.
Konya Ovası'nın yıllardır karşı karşıya olduğu kuraklık sorunu ile ilgili kenevirin çözüm olacağını belirten çiftçiler, mısır yerine kenevir bitkisinin tercih edileceğini belirttiler. Mısır sulamasında kullanılan suyun fazla olduğunu belirten çiftçiler, yeni ekim sırasında suyun yarı yarıya düşeceğini söylediler.
İnsanlık tarihinin en eski bitkisel hammadde kaynağı olan, saplarında bulunan lifler iplik, dokuma ve kumaş yapımında, hamurlu kısmı ise kâğıt yapımında kullanılan bir bitki türüdür. Anavatanı Orta Asya'dır. Ilıman ve tropik bölgelerde yetişir ve kültürü yapılır. Tür; sert, çalımsı, gövde içi boş, palmat yapraklı, dioik ve tek yıllıktır. Lifleri dayanıklı ve oldukça uzundur. Liflerde lignin maddesi biriktiğinde esneklik özelliği azalır. Cinsin lifleri, kaba dokumacılıkta (çuval, halat çanta, ağ yapımı gibi) kullanılır. Yapraklarının tıpta ve kozmetikte kullanımları vardır. Tohumu ise oldukça yağlı olması açısından yakıt ve oldukça besleyici olması açısından da gıda olarak kullanılmaktadır. Sabun yapımı ve boya yapımında da tohumlarından yararlanılır. Tohumları kuşların en sevdiği besinlerden biridir.
Cinsin yağ ve lif eldesinde kullanılan türü Cannabis sativa'dır. Esrar eldesinde kullanılan türü ise, Cannabis indica'dır. Kenevirin esrar yapımında kullanılanı, dişi eşeyli bitkidir ve yetiştirilmesi için Tarım ve Orman Bakanlığından izin alınması gerekmektedir. Erkek bitki esrar elde etmede kullanılmazken, yetiştirmek için izin gerekli olup olmadığı kanunda tam olarak belirtilmemiştir. Kenevir Türkiye'de yetiştiği yerler: Kastamonu-Samsun-Kocaeli-Adana-Amasya-Kayseri-Sivas-İzmir-Kütahya-Antakya(Yasadışı olarak). Mutedil iklimlerde yetiştirilen, temmuz-ağustos aylarında soluk yeşilimsi renkli çiçekler açan, kültürü yapılan ve yabani olarak da yol kenarlarında, ekilmemiş alanlarda rastlanan, 50 cm-3 m boylarında, bir senelik, iki evcikli ve otsu bir bitki. Esrar otu olarak da bilinir. Gövdeleri dik ve içi boş olup üzerleri dikenimsi tüylerden dolayı pürtüklüdür.