”benim haricimde ki,herkesin son dileğiydi yaşamak” şairşizofren şiiri…

"Düşünsel boyutta,
-cinayetlerim-
var benim,
-içimde-
öldürdüklerim.
Birde öldürmeden,
gömdüğüm,
yaşayan ölülerim…
Her gün,
kendi-kendimi kapattığım,
bir zindanın kapısını,
açıyorum beynimde.
Hürleşeceğim elbet bende.
-seveceğim-
elini tutacağım hayatın yeniden,
kendime kestiğim cezam bitince.
Düşünsel boyutta,
-aşklarım-
var benim,
her biri mavilerimden sızan.
Ve itiraf edilmemiş,
cümleler sahiplerine,
beynimi kemiren…
Sızısı meçhul,
platonik cam kesikleri,
-kalbimde-
dikiş tutmaz,
ve sahipsiz sevdalar sızar yüreğimde.
Düşünsel boyutta,
-intiharlarım-
var benim,
korkakları kıskandıran.
Öldürdüm kendimi,
defalarca,
-hiç gözümü kırpmadan-
sayısını unuttuğum,
uçurumlardan atlayarak.
Oysa,
benim haricimde ki,
-herkesin-
son dileğiydi yaşamak…
şairşizofren
(sahibini arayan gölge)