1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Yaşadığın ortamın ortalamasına bile uzaksan “huzur” ancak hayallere ve anılara sarılabilir.

Geçmiş adı üzerinde geçmiştir.

Günümüzü kurtarmaya bu kadar uzakken, tarihten -kaldı ki çoğu yeri tartışmalıdır- medet ummak aleni acziyetin kabulü ve “benim gelecekle ilgili vizyonum bu kadar” demenin, ilanıdır.

Hiç bir “ulu” kalkmayacaktır yerinden.
Ve inanın bizi içinde bulunduğumuz sefil algıdan, mitlerden medet umma hastalığımızdan kurtarmayacaktır.

Kendimize inancımız yokken, hasretle beklediğiniz geçmiş, sizin elinizden tutmaya yeltenmeyecektir.

Bizler özünü ve geleceğini yitirmiş umutsuz vakalarız .

Acizliğimizi, tarihimizin menkıbeleriyle unutturmaya çalışanlar arasında aramak gerek gerçek düşmanı.

Düş kurmayı unutturup, sizi esrar dumanına mahkum edenler arasında…
Ben ne mi diyorum;
Kendi parantezlerinde hepsi değerli, hepsi yüce olabilir.
Ders çıkarma dışında bu güne gelip yapabilecekleri ve üretebilecekleri faydaları yok diyorum.
Eti kanı karşımda duran bunca soruna, geçmişim ancak fikir verir, benim yerime geçip mücadele etmez diyorum.
Mücadele düşünü bile kuramayanlara -geçmiş üzerindeki tozun- uyuşturucudan başka faydası olmaz diyorum.
Bu ülke Atatürk’ü bile anlamamış. “anladım” diyenleri bile onu mücadeleye yansıtmayı becerememiş, yapılandırdığı kurumlar tarumar edilirken peynir gemisi dümeninde manzara seyrederken,
Sen; kavga edecek bilgi, güç ve donanıma sahip değilsen, “geçmişten suvarileri” kurtarıcı olarak beklemek safdilliktir, korkaklıktır diyorum.
Saygılarımla.
Gılgamış Kengerli