1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Kepeğin ekilebilir bir ürün olduğunu zanneden kişilerin tarım politikalarının başında olması en büyük tarım sorunu bana göre. Yapılacak olan ilk seçimde tarımı bilen bir kişiyi bu işin başına getirerek en büyük problemden kurtuluş sağlandıktan sonra, sırasıyla tarım için girdi maliyetlerini de çekebildiğimiz en alt seviyelere çekmemiz gerekir.

Daha sonrasında ise köy okullarının kapatılması ile Tarımdan uzaklaştırılan gençliğin yani ”Z” kuşağı dediğimiz kesimin yeniden tarıma adapte edilmesi için adımlar atmalı ve uygulamaya bir an önce geçmeliyiz. Gençler ne istiyor? Sorusu ile anketler yapılmalı ve bu anketler sonucuna göre köylerde iyileştirme uyumlaştırma çalışmaları yapılmalıdır.

Genç çiftçilerin tekrardan köylere dönmesi için de sadece çok kazanması da gerekmiyor aslında, Bunun için de sosyal hayatin yaşam standartlarının gelişmesi geliştirilmesi yeterli olacaktır kanaatindeyim.

Örnek verecek olursak sağlık hizmetinin yeterli derecede olması, telefon ve internet alt yapısının köylerde çalışır hale getirilmesi, farklı vakit geçirme ve rekreasyon alanlarının köylere kazandırılması vs. Sosyal yaşamın zayıf olduğu kırsal bölgelerde ve köylerde gençleri tutmak için yeterli olacaktır.

Saydığımız şartlar devlet için İmkânsız değildir. Bu şartlar devlet imkânları ile sürekliliği esas olacak şekilde yapılırsa neden insanlar köylerinden çıksın ki. Avrupa’da örnekleri çoktur. Avrupa’nın zenginleri köylülerdir.

”Köylü Milletin efendisidir” sözünü söyleyen atamızdan bu güne maalesef tarım kötü çiftçilik köylülük ikinci sınıf vatandaş gibi gösterilmiş ve insanlar köylülükten kurtulmak için şehirlere kaçmıştır. Oysa Atamızın izinde kalarak politikalar geliştirmeyi başarabilse idik belki bu gün tarımda kendimize yeterli bir devlet olarak kalabilirdik.

Saygılarımla.

İyi Parti Karatay Basın ve Halkla İlişkiler Başkan Yardımcısı