0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Son sürat çarpmak,
kırılan yanlarını süpürmek,
bazan,
bazan yeniden tutunmak için,
sadece duvara ihtiyacın vardır,
belkide;
sen,
bilmezsin…

Kendinden gidebilmek için uzaklara,
ne yollar ararsın;
gidemezsin.
Çünkü,
sana;
son durak yine sensin,
belkide;
sen,
bilemezsin…

Sesin kısılana kadar bağırırsın,
bazan.
Bazan sessizliğin,
patlatır kulakları,
belkide;
sen,
bilemezsin…

Senin ne yaptığını bilmez kimse,
ne yapacağını,
bilmezsin sende.
Edilmiş “dualar” bed’li;
tutması muhtemel,
belkide;
sen,
bilemezsin…

Fanisin işte,
bugün ağlar, ‘ahlar-vahlar’ içinde;
yarın ağladığına gülersin;
belkide;
sen,
bilemezsin…

Yaşam denen rüyada,
tökezlediğinde olur,
bazan,
bazan yuvarlanıp düştüğünde.
Seni,
her defasında,
yeniden kaldıran “eli” unutursun!,
belkide;
sen,
bilemezsin…

Hep İstersin,
“dua” larla,
aminlerle ne varsa,
sebebi hikmetinden sual mi olur.
Kabul olmadığı hayrına,
belkide;
sen,
bilemezsin…

Gariptir bu dünya.
Seversin,
sevilmeden;
Sevilirsin,
sevmeden;
Gelirsin,
gidemeden;
Gidersin,
gelemeden;
Her şey yaratıldı,
bitti ‘o yarın’ katında.
Ölmüşsündür,
belkide;
sen,
bilemezsin…

şairşizofren