0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Son zamanlarda Mustafa Kemal’in şu sözleri zihnimi meşgul ediyor.

“Nerede karşılık sevgi varsa, orada itimat ve itaat vardır.

İtimat ve itaatin olduğu yerde

Disiplin,

Disiplinin olduğu yerde

Huzur,

Huzurun olduğu yerde

Başarı ve mutluluk vardır.”

Bu sözdeki kavramlar beni çok düşündürmeye başladı. Hem bireysel meselelerde hem de toplumsal meselelerde bu kavramlardan ne kadar uzaklaştığımızı fark ettim.  Bu ülkenin de en çok ihtiyacı olanın, birbirlerine zincirleme bağlı olan bu kavramların olduğunu düşünüyorum. Sevgi, Saygı, İtimat-İtaat(Güven), Disiplin, Başarı ve Mutluluk…

O nedenle sevgiden bahsederek direkt konuya girmek istiyorum. Neden bu kadar sevgisiziz, neden birbirimizi sevmiyoruz? Bu soru yediden yetmişe herkes için geçerli. Hatta sevgiden o kadar korkuyoruz ki, kendimizi bile sevmiyoruz. Sonuç olarak da mutsuzlar ordusunu oluşturuyoruz. Peki, sormak istiyorum: Bundan kime ne fayda gelir ki?

Maalesef bu sevgisizliği iktidar sahipleri de körüklüyor. Baştan aşağıya sevgisizlik ve nefret toplumun her kademesine aşılanıyor, böylelikle güvensiz ve huzursuz bir toplum yaratıyorlar. Bu habis zihniyetle de milletin birbirini sevmesini, saygı duymasını ve bununla birlikte birlik olmasını engelliyorlar. Gerçekten de öyle! Herkes birlikte olmaktan bahsediyor. Birbirini sevmeden nasıl birlik olacaksın kardeşim?

Diğer milletlerin nasıl başarılı ve mutlu merak ediyordum ve cevabının Mustafa Kemal Atatürk’ün yıllar önce söylediklerinde gizli olduğunu gördüm. Fakir olabiliriz, çaresiz  olabiliriz, parasız olabilirsiz ama sevgisiz olamayız. Peygamber Efendimiz üç gün üst üste küs kalınmaması gerektiğini söylerken elbette sevgisiz olmanın kötülüğünden bahsediyordu. Keza Yunus Emre yaratılanı sevmekten ve sevginin öneminden bahsediyordu.

O nedenle millet olarak sevmeliyiz. Bu sevmek herkese her şeye dair olabilir. Yeter ki bir yerlerden başlayalım…

Av. Recep Bardakçı